Hopelijk kunnen we straks in dezelfde tijd meer gezinnen helpen’

‘Ik doe onderzoek naar het verbeteren van de zorg voor kinderen en jongeren met gedragsproblemen. De meeste oudertrainingen bestaan normaalgesproken uit twaalf tot achttien bijeenkomsten. Wij hebben zo’n training doorontwikkeld naar een verkorte training van slechts drie bijeenkomsten, waarin ouders thuis direct aan de slag gaan met hun kind. Ze maken een plan van aanpak, oefenen hiermee en evalueren het. We zien dat ouders heel gefocust zijn door deze aanpak.

We testen deze training nu in de praktijk. Naast Accare doen jeugd-GGZ-instellingen in heel Nederland mee. Op al die plekken hebben we behandelaren opgeleid. We verzamelen gedurende een aantal jaren data en analyseren vervolgens de uitkomsten. Het is heel spannend wat het resultaat zal zijn. Als het effect net zo goed is als bij de lange training, dan is dat een doorbraak. Want dan kunnen we in dezelfde tijd ongeveer vier gezinnen helpen in plaats van één. Én het kost ouders een stuk minder tijd.’

‘Mijn promotieonderzoek duurt vijf jaar, ik ben ongeveer op de helft. Ik heb onderwijswetenschappen gestudeerd. Daardoor heb ik wel een achtergrond in de sociale wetenschappen, maar was ik aanvankelijk minder geschoold in de psychologie. Hier kan ik nu tijdens mijn onderzoek meer kennis over opdoen. De korte lijntjes met de praktijk zijn daarbij heel helpend. Ik zit op de onderzoeksafdeling, maar als ik hier de gang uit loop, kom ik op de poli. Daar werken teams die meedoen aan mijn onderzoek. Zo kan ik goed inspelen op actuele ontwikkelingen. Ik kan geen fundamentele zaken in het onderzoek aanpassen, maar als ouders bijvoorbeeld meer informatie of hulp nodig hebben, dan kan ik daarvoor zorgen. Bovendien spreek ik zelf de ouders ook via de telefonische metingen: we vragen dan bijvoorbeeld waar de ouders aan willen werken, en welke gedragingen ze zien. Zo krijg ik veel mee.’

‘In het Child Study Center werk ik samen met professoren, hoofddocenten en assistenten. Daarin merk ik geen hiërarchie. Ik heb het gevoel dat mijn inbreng net zo belangrijk is als die van iemand met veel meer onderzoekservaring. De sfeer is informeel en gezellig. Op woensdag is doorgaans iedereen er, dan leer ik over andere projecten en lunchen we samen. Ook hebben we regelmatig een borrel of een uitje.
Het is superfijn dat twee onderzoeksassistenten mij helpen. Zij zijn helemaal ingewerkt op het onderwerp, omdat ze hier al een paar jaar in dienst zijn. Ook krijg ik goede begeleiding en is er veel vrijheid om mijn werkuren in te delen. Ik werk vier dagen per week. Accare vindt het belangrijk dat je je mentale gezondheid serieus neemt. Heb ik veel aanmeldingen voor het onderzoek, dan werk ik meer. En is het wat rustiger, dan neem ik wat vrije tijd.’